zapiski pociągowe
1
w pociągu, który udaje samolot, lecę szukać (...), trwając w tym peculiar state of mind, pijąc wino na zmianę z herbatą, (...)
stapiam się w to białe łóżko, te białe ściany, ten biały sufit, (...) trochę chcę oszukać rzeczywistość, trochę zagiąć czas, trochę zmienić przestrzeń.
2
w pociągu, który już nic nie udaje, jadę z głową pełną myśli, z torbą pełną niepotrzebnych rzeczy, ktoś płynnie mówi po francusku, też bym tak chciał. jest tak ciepło, za ciepło w swetrze, który znika i pojawia się tylko na specjalne okazje. (...)
3
chciałbym już wysiąść, żeby żaden moyen du transport nie musiał udawać czegoś, czym nie jest, ponownie chcąc skrócić te dwie godziny i dwadzieścia minut do przejazdu przez toruński most, na którym zawsze jest ruch wprost nieskończony.
kobiety.wyrok.500daysofsummer.ganggangdance.florence
